این مطلب ذهن من را درگیر کرد و کم کم به این فکر کردم که کاربرد شعر در زندگی مردم، انتشار اندیشه، ایجاد معنی و ارتباط همگانی چیست؟
این روزها پیدا کردن کسی که شعر بنویسد یا بخواند کار خیلی سختی نیست؛ ما ایرانیها از زمانهای بسیار قدیم ملتی طرفدار شعر بودهایم و هستیم. اما در کمال تعجب -بنابر تجربه چند ساله وینش- پیدا کردن فردی که در مورد شعر بنویسد یا آن را به گونه ای تحلیل یا نقد کند، بسیار سخت است.
چرا ادبیات، چرا وینش
این مطلب ذهن من را درگیر کرد و کم کم به این فکر کردم که کاربرد شعر در زندگی مردم، انتشار اندیشه، ایجاد معنی و ارتباط همگانی چیست؟ در طول تاریخانسان کی و چگونه و چرا شعر گقته است؟ و چه کسی بهتر از ما ایرانیها می تواند به این پرسشها پاسخ دهد؟ اصلا پاسخ دادن به این پرسشها چه ارزشی تولید میکند؟